Przypadające w marcu i kwietniu liczne rocznice ważne dla narodu i jednocześnie dla Związku Nauczycielstwa Polskiego zawsze skłaniały i skłaniają do refleksji i są dla nas źródłem inspiracji. Historyczne rocznice odnoszą się do pamięci i martyrologii narodowej, ale także przypominają o chwalebnych i trudnych kartach działalności związkowej – pisze w Głosie Nauczycielskim dr Piotr Wierzbicki, członek ZNP Kraków- Śródmieście, adiunkt w Muzeum AK.
Na zdjęciu: Głos Nauczycielski z artykułem „Śląsk dla Polski” (1921), w którym wspomniano dziedzictwo Bolesława Chrobrego, obok – pierwszy król Polski, rysunek Jana Matejki oraz strona tytułowa książki Zofii Findeisenówny o znaczeniu Hołdu Pruskiego. W tle fragment „Płomyczka” (1984) z pocztem królów i książąt polskich Jana Matejki (widoczny Mieszko I). Kolaż – Głos Nauczycielski
Motto
„Proszę was abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością”
św. Jan Paweł II – Błonia Krakowskie 10 czerwca 1979 r.
W 2025 r. szczególnie wspominamy dwa wydarzenia o charakterze państwowym. Pierwsze to koronacja Bolesława Chrobrego, syna Mieszka I, na pierwszego króla Polski, która miała miejsce (jak przyjęli historycy) 18 kwietnia 1025 r. czyli 1000 lat temu. Drugie to Hołd Pruski, który odbył się 10 kwietnia 1525 r. w Krakowie, a więc 500 lat temu. Była to uroczystość podczas której Albrecht Hohenzollern, do niedawna Wielki Mistrz Krzyżacki, złożył hołd królowi Polski i Wielkiemu Księciu Litewskiemu Zygmuntowi I Staremu, kończąc tym samym blisko 200-letni konflikt polsko-krzyżacki.
Obydwa wydarzenia miały ogromne znaczenie polityczne oraz symboliczne w historii naszego kraju.
(…)
Obok tych dwóch doniosłych rocznic narodowych przypadają w tym roku inne ważne jubileusze. 2025 r. to także rok 120-lecia Związku Nauczycielstwa Polskiego. Korzenie naszej organizacji sięgają wszakże 1905 r., a cały 2025 r. jest wypełniony wydarzeniami związanymi z jubileuszem.
Marzec to czas pamięci o prezesie Stanisławie Nowaku oraz wiceprezesie Julianie Aleksandrze Smulikowskim. Pierwszy z nich zmarł 6 marca 1936 r. a drugi 5 marca 1935 r.. W obydwu przypadkach pogrzeby tych wybitnych członków naszej organizacji były manifestacjami związkowymi i patriotycznymi.
Komentowanie jest włączone